Bilety onlineMuzeum dostępneDofinansowano ze środków Unii Europejskiej
Strona korzysta z ciasteczek!

Instrukcja wydawnicza

Odpowiednie przygotowanie tekstu zapisanego przez Państwa w dokumencie Word stanowi istotny wstęp do pracy zarówno redakcyjnej, jak i pracy składacza, a w rezultacie przyspiesza cykl wydawniczy i pozwala uniknąć błędów.

Prosimy więc, by Państwa artykuły były przygotowane w następujący sposób:

  1. Tytuł wyrównany do lewego marginesu.
  2. Imię i nazwisko autora w lewym, górnym rogu.
  3. Automatycznie nadana numeracja stron.
  4. Prosimy o dostarczenie materiału w formie elektronicznej pocztą e-mail.
  5. Tekst powinien mieć objętość 1 arkusza autorskiego (tylko w bardzo uzasadnionych przypadkach może to być max. 1,5 aa.).

Każdy artykuł powinien dodatkowo zawierać:

  1. Abstrakt w języku polskim (max. objętość: 1 strona znormalizowana).
  2. Słowa kluczowe (do max. 10 słów).
  3. Informacje o autorze (tytuł naukowy, wykształcenie, afiliacja).
  4. Kompletny materiał ilustracyjny wraz z podpisami.
  5. Zestawienie bibliografii z podziałem na źródła archiwalia, teksty drukowane, niedrukowane oraz prasę.
  6. Redakcja rocznika Muzeum Krakowa dziękuje za zastosowanie się do poniższych wskazówek

PARAMETRY MATERIAŁÓW TEKSTOWYCH

  1. Formaty plików: .doc lub .rtf. Po nagraniu na nośnik, prosimy sprawdzić, czy plik się otwiera.
  2. Logiczne nazwy plików: najlepiej nazwisko autora, skrót tematu i koniecznie data. Jeśli tekst jest w języku obcym, prosimy dodać końcówkę określającą język, np.: ang., fr., niem.
  3. Stosujemy jeden krój i wielkość czcionki: Times New Roman 12 pkt.
  4. Interlinia 1,5 pkt.
  5. Marginesy 2,5 cm.
  6. Akapity z wcięciem równym 1 tab. (1, 27 cm).
  7. Tekst wyrównany do lewej strony (nie wyjustowany).
  8. Nie stosujemy dzielenia wyrazów, ozdobnych stylów, żywej paginy, ozdobników, rozspacjowanych ręcznie, liter, podziałów sekcji. Prosimy o ich usunięcie (z górnego paska zadań należy wybrać ikonę „¶”, pokazującą w formie znaków niedrukowalnych wszystkie ręcznie dokonane zmiany).
  9. Przy podawaniu adresów e-mailowych i stron WWW prosimy nie stosować linków.
  10. Należy zachowywać tylko jedną spację między wyrazami. Przed zamknięciem dokumentu prosimy uruchomić automatyczną opcję: Edycja –> Znajdź – Zamień, która pomoże Państwu w sprawnym zlikwidowaniu podwójnych spacji.
  11. W tekście piszemy kursywą m.in. tytuły (książek, katalogów, albumów, artykułów, obrazów etc.), nazwy obcojęzyczne – głównie pochodzenia łacińskiego, fragmenty poezji. Kursywą piszemy również motto, którego pochodzenie musi być wytłumaczone w przypisie.
  12. W cudzysłowie, prostą czcionką podajemy m.in. dłuższe cytaty i tytuły czasopism. Stosujemy cudzysłów: podwójny (dół–góra), a w tekstach angielskich – w indeksie górnym.
  13. Opuszczenia w cytatach zaznaczamy trzema kropkami w nawiasie okrągłym, nigdy nie przez same trzy kropki.
  14. Daty dzienne piszemy liczbą arabską, nazwy miesięcy – rzymską, np.: 7 V 1794, daty roczne zapisujemy pełnym słowem „rok”, np.: 1683 rok lub – jeśli występuje w nawiasie – z pominięciem słowa „rok”, np.: (1683). Podobnie, pełnym słowem piszemy „wiek”, np.: XXI wiek. W razie braku daty dziennej miesiąc zawsze zapisujemy słownie, np.: w marcu 1825 roku. Przy różnych stylach (kalendarzach) piszemy wg przykładu: 10/20 maja 1589 roku, ale np.: 27 II/11 III 1896 roku Okresy od do: np.: 1–10 maja 1900 roku, 1 maja – 10 czerwca 1900 roku (ze spacjami i z półpauzą, nie z dywizem). W datach wtrąconych w nawiasie miesiąc podaje się liczbą rzymską i nie stosuje się nazwy „rok”, np.: (1 V 1826). Ponadto stosujemy zapis typu: „w drugiej połowie” (słownie), „lata 80.” (liczebnik). Redakcja zastrzega sobie prawo do skrótów, np.: zapisu „r.”, jeśli materiał tekstowy jest obszerny.
  15. Liczebniki czterocyfrowe lub krótsze zapisujemy bez odstępów, a dłuższe od czterocyfrowych:– z oddzielaniem spacją rzędów wielkości, np.: 1234, 12 345, 123 456; stosujemy zapis ze skrótami: tys., mln, mld, np.: 2 tys., 5 mln, 10 mld.

ILUSTRACJE

  1. Prosimy o dostarczenie ilustracji w jakości odpowiedniej do druku (rozdzielczość 300 dpi, format .tif lub nieskompresowany .jpg; wielkość od 6 x 8 cm) oraz spisu ilustracji.
  2. Nazwy dostarczonych zdjęć (nazwa pliku, ewentualnie opis na odwrocie fotografii) muszą być zgodne ze spisem ilustracji.
  3. Podpisy pod zdjęciami prosimy zapisywać prostą czcionką.
  4. Logotypy prosimy dostarczać w formacie wektorowym (pliki z rozszerzeniem .cdr lub .ai).

TWORZENIE BIBLIOGRAFII

Zasady ogólne
    • Podstawa opisu – karta tytułowa lub jej odpowiednik (np.: etykieta płyty CD).
    • Język i pisownia – elementy opisu należy podawać w języku i pisowni, w jakich występują w dokumencie. Pisownia wielkich liter powinna być zgodna z praktyką przyjętą w języku lub piśmie, w którym podaje się informacje.
    • Skróty – w załączonym wykazie skrótów należy podać znaczenie wszystkich skrótów użytych w przypisach lub w dokumentach, z których pochodzą – wyjątek stanowią skróty powszechnie używane.
    • Uzupełnienia i sprostowania – dopuszcza się podawanie dodatkowych danych w celu sprostowania oczywistych błędów w źródle, tj. zapewnienia dokładniejszej identyfikacji osób i ciał zbiorowych poprzez rozwinięcie inicjałów i akronimów oraz rozróżnienia podanych nazw miejscowości poprzez dodanie dopowiedzeń. Wszystkie dodatkowe elementy (uzupełnienia lub sprostowania) podaje się w nawiasach kwadratowych, po elemencie, który podlega modyfikacji.
    • Odpowiedzialność główna: autor lub ciało zbiorowe – jeżeli nie są podani w dokumencie, element ten należy pominąć – wtedy pierwszym elementem opisu będzie tytuł. W przypadku więcej niż trzech autorów podaje się tylko pierwszego i dodaje skrót: „et al.” (i inni). W przypadku dzieła zbiorowego, składającego się z prac różnych autorów można podawać nazwisko redaktora pod warunkiem, że redaktor ten jest wyraźnie wskazany na stronie tytułowej lub jej odwrocie.
    • Wydanie – zapisuje się cyframi arabskimi wraz ze znajdującymi się tam dopowiedzeniami („uzup.”, „zm.”, „poszerz.”, „popr.”). Nie podaje się oznaczenia pierwszego wydania.
    • Miejsce wydania – zamieszczamy w oryginalnym języku.

Opisy bibliograficzne dokumentów drukowanych

  1. KSIĄŻKA
    Nazwisko i imię autora: Tytuł. Dodatek do tytułu. Wydanie. Miejsce wydania rok wydania.

    Przykład 1:
    Habielski Rafał, Osica Janusz: Między niewolą a wolnością. Kronika czterech pokoleń 1900–1997. Wyd. 7. Warszawa 2003.

    Przykład 2:
    Chwalba Andrzej: Dzieje Krakowa. T. 6. Kraków w latach 1945–1989. Kraków 2004.

  2. FRAGMENT KSIĄŻKI (rozdział, opowiadanie, wiersz)
    Nazwisko i imię autora: Tytuł. Dodatek do tytułu. Wydanie. Miejsce wydania rok wydania. Tytuł fragmentu, lokalizacja w obrębie dokumentu macierzystego.

    Przykład:

    Hutnikiewicz Artur: Od czystej formy do literatury faktu. Wyd. 5. Warszawa 1988. Ekspresjonizm, s. 70–92.

  3. PRACA ZBIOROWA
    Tytuł. Dodatek do tytułu. Red. Imię Nazwisko redaktora. Wydanie. Numer tomu lub części. Miejsce wydania rok wydania.

    Przykład 1:
    Kompendium wiedzy o ekologii. Red. Jan Strzałko, Teresa Mossor-Pietraszewska. Wyd. 2 popr. i uzup. Warszawa 2001.

    Przykład 2:
    Poezja polska 1914–1939. Antologia. Wybór i oprac. Ryszard Matuszewski, Seweryn Pollak. Wyd. 3. Cz. 1. Warszawa 1984.

    Przykład 3:
    Dzieje Krakowa. T. 2. Kraków w wiekach XVI–XVIII. Red. Janina Bieniarzówna, Jan M Małecki., Józef Mitkowski, Kraków 1984.

  4. FRAGMENT Z PRACY ZBIOROWEJ
    Nazwisko i imię autora fragmentu: Tytuł fragmentu. W: Tytuł. Dodatek do tytułu. Nazwisko i imię redaktora pracy zbiorowej. Wydanie. Miejsce wydania rok wydania, strony zajęte przez fragment.

    Przykład 1:
    Hutnikiewicz Artur: Badania nad literaturą Młodej Polski. W: Rozwój wiedzy o literaturze polskiej po 1918 roku. Warszawa 1986, s. 192–224.

    Przykład 2 – wiersz z antologii wielu autorów:
    Stachura Edward: Wielki Testament. W: Od Kochanowskiego do Szymborskiej. Antologia poezji polskiej. Wybór Wawrzkiewicz Marek. Warszawa 1999, s. 380–381.

    Przykład 3:
    Małecki Jan M.: Czasy renesansowego rozkwitu. W: Dzieje Krakowa. T. 2. Kraków w wiekach XVI–XVIII. Red. Janina Bieniarzówna, Jan M Małecki, Józef Rutkowski. Kraków 1984, s. 9–155.

  5. ARTYKUŁ Z CZASOPISMA
    Nazwisko i imię autora: Tytuł artykułu. „Tytuł czasopisma” rok, numer czasopisma, lokalizacja w obrębie czasopisma.

    Przykład 1:
    Jaworski Marcin: Różewicz – ostatni modernista. „Polonistyka” 2005, nr 5, s. 18–24.

    Przykład 2:
    Wisłowska Małgorzata: Powikłań będzie mniej. Niesterydowe leki przeciwzapalne a COX2. „Nauka i Przyszłość” marzec 2001, R. 12, nr 3, s. 18–19.

    Przykład 3:
    Gorman Michael: Przyszłość biblioteki akademickiej. „Przegląd Biblioteczny” 1995, R. 63, z. 2, s. 147–155.

  6. RECENZJA
    Nazwisko i imię autora recenzowanej książki: Tytuł recenzowanej książki. Wydanie. Miejsce wydania, rok wydania. Rec. Nazwisko i imię autora recenzji: Tytuł recenzji. „Tytuł czasopisma” rok, numer czasopisma, lokalizacja recenzji w obrębie czasopisma.

    Przykład:
    Kuczok Wojciech: Gnój. Warszawa, 2003. Rec. Śliwiński Piotr: Normalni, wydrążeni, źli. „Tygodnik Powszechny” 2004, nr 32, s. 11.

  7. WYWIAD
    Nazwisko i imię osoby, która udziela wywiadu: Tytuł wywiadu. Rozm. przepr. Nazwisko i imię osoby przeprowadzającej wywiad. „Tytuł czasopisma” rok, numer, numery stron.

    Przykład:
    Kuczok Wojciech: Jestem bardzo pokrzywiony. Rozm. przepr. Pietkiewicz Barbara. „Polityka” 2004, nr 3, s. 58–59.

Opisy bibliograficzne dokumentów elektronicznych

  1. Książka na płycie CD-ROM
    Nazwisko i imię autora: tytuł [typ nośnika]. Wydanie. Miejsce wydania rok wydania.

    Przykład:
    Kopaliński Władysław: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [CD-ROM]. Wersja 1.03.16. Łódź 1998.

  2. Fragment książki na płycie CD-ROM
    Nazwisko i imię autora: Tytuł [typ nośnika]. Wydanie. Miejsce wydania rok wydania. Tytuł fragmentu, lokalizacja w przypadku występowania paginacji.

    Przykład:
    Kopaliński Władysław: Wielki multimedialny słownik Władysława Kopalińskiego [CD-ROM]. Wersja 1.00.000. Warszawa 2000. Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych.

  3. Książka w Internecie
    Nazwisko i imię autora: tytuł [typ nośnika]. Wydanie. Miejsce wydania rok wydania [data dostępu]. Dostępny w Internecie: http:// ...

    Przykład 1:
    Hłasko Marek: Ósmy dzień tygodnia [online] [dostęp 17 II 2022]. Dostępny w Internecie: business-asset.com/pol/wiki-blog/rozny/marek-hlasko-krzyz-2343.htmlhttp://www.literatura.zapis.net.pl/okresy/wspolczesnosc/hlasko/osmy.htm.

    Przykład 2:
    Wyspiański Stanisław: Wesele [online]. Gdańsk 2001 [dostęp 2 XI 2004]. Dostępny w Internecie: http://monika.univ.gda.pl/~literat/wesele/index.htm.

  4. Fragment książki w Internecie
    Nazwisko i imię autora: Tytuł [typ nośnika]. Wydanie. Miejsce wydania rok wydania [data dostępu]. Tytuł fragmentu, lokalizacja przypadku występowania paginacji. Dostępny w Internecie: http:// ...

    Przykład:
    Hutnikiewicz Artur: Od czystej formy do literatury faktu [online]. Warszawa 1988 [dostęp 12 VII 2006]. Ekspresjonizm, s. 70–92. Dostępny w Internecie: http://monika.univ.gda.pl/~literat/wesele/index.htm.

  5. Strona WWW
    Nazwisko i imię autora: Tytuł [typ nośnika]. Wydanie. Miejsce wydania [data dostępu]. Dostępny w Internecie: http:// ...

    Przykład:
    Skórka Stanisław: Wirtualna historia książki i bibliotek [online]. Kraków [dostęp 4 lutego 2005]. Dostępny w Internecie: http://www.ap. krakow.pl/whk/.

  6. Artykuł w elektronicznym czasopiśmie
    Nazwisko i imię autora: Tytuł artykułu. „Tytuł czasopisma” [typ nośnika]. Data wydania, oznaczenie zeszytu [data dostępu]. Dostępny w Internecie: http:// ...

    Przykład 1:
    Stanuch Stanisław M.: Pornografia w sieci. „Gazeta Wyborcza” [online]. 10 IX 1999 [dostęp 3 X 1999]. Dostępny w Internecie: http://www.gazeta.pl/Iso/Raporty/Komputer/001rap.html.

    Przykład 2:
    Wolska Katarzyna, Rudaś Paweł, Jakubczak Antoni: Reduction in the Adherence of Pseudomonas aeruginosa to Human Buccal Epithelial Cells with Neuraminidase Inhibition. „Polish Journal of Microbiology” [online]. 2005, Vol. 54, no 1 [dostęp 10 IV 2005]. Dostępny w Internecie: http://www.pjm.microbiology.pl/contents/vol5412005073.pdf

TWORZENIE PRZYPISÓW

  1. Obowiązują przypisy dolne (na stronie), cyframi arabskimi, generowane automatycznie. Odsyłacze do przypisów w tekście umieszczamy w górnej frakcji; zawsze przed przecinkiem, średnikiem lub kropką kończącą zdanie, np.: przypis1.
  2. Sposób konstruowania przypisu jest zgodny z zasadami tworzenia opisu bibliograficznego. Imiona skracamy do inicjałów, nazwiska zapisujemy pismem rozstrzelonym (Narzędzia –>Czcionka –> Odstępy między znakami –> Odstęp rozstrzelony). Uwaga: nie stosujemy tekstu rozspacjowanego ręcznie. Zachowujemy interpunkcję i kolejność elementów opisu, na końcu po przecinku zapisujemy odwołania do konkretnych stron, pomijając lokalizację np.: w przypadku artykułu w czasopiśmie.
  3. Gdy publikacja jest wspomniana w przypisie po raz pierwszy, zapisujemy wszystkie elementy w całości, w następnych odwołaniach zostawiamy jedynie: nazwisko, inicjał, pierwsze wyrazy tytułu z wielokropkiem.
  4. W przypisach do nowego rozdziału (numerowanych od 1) należy podawać ponownie pełny opis każdego po raz pierwszy w tym rozdziale cytowanego dzieła, nawet wtedy gdy opis ten był już podany w poprzednim rozdziale.
  5. Jeżeli przy tabelach, ilustracjach itp. materiałach dodatkowych podaje się ich źródło lub jakiekolwiek objaśnienia, nie należy takiej notatki umieszczać w przypisach, lecz w tekście, bezpośrednio pod odpowiednim materiałem.

    Przykład 1:
    Habielski R., Osica J.: Między niewolą a wolnością. Kronika czterech pokoleń 1900–1997. Wyd. 7. Warszawa 2003, s. 12.

    Przykład 2:
    Gorman M.: Przyszłość biblioteki akademickiej. „Przegląd Biblioteczny” 1995, R. 63, z. 2, s. 12.

    Przykład 3:
    Habielski R., Osica J.: Między niewolą..., s. 14.


  6. Gdy ta sama publikacja jest wspomniana kilka razy pod rząd, stosujemy skrót łaciński: ibidem (tamże). W przypadku powtarzania się w kolejnych przypisach tego samego nazwiska autora, należy stosować skróty: idem (ten sam), eadem (ta sama), eidem (ci sami), eaedem (te same). Można stosować też inne skróty, przyjęte w opracowaniach specjalistycznych, jednak z objaśnieniem przy pierwszym zastosowaniu.

    Przykład 1:
    Habielski R., Osica J.: Między niewolą..., s. 14.

    Przykład 2:
    Ibidem, s. 16.

    Przykład 3:
    Nowak A.: Budowle gotyckie w otoczeniu rokokowym. Sopot 2001, s. 38; idem: Otoczenie gotyckie budowli rokokowych. Gdańsk 1999, s. 50–80.

     

    (wg PN-ISO 690: 2002 Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura)

    PODSTAWOWA TERMINOLOGIA

    Arkusz autorski, arkusz wydawniczy: jednostka stosowana przy obliczaniu objętości redagowanego tekstu. Zawiera 22,2 strony znormalizowane, czyli 40 000 znaków ze spacjami lub 3000 cm2 powierzchni ilustracji (zapisu nutowego, wzorów matematycznych, chemicznych, diagramów itp.).

    Arkusz drukarski: jednostka obliczeniowa stosowana przez drukarnie. Jednostronnie zadrukowany arkusz papieru formatu większego od B2 ale mniejszego od B1 (co odpowiada np.: ośmiu stronom książki formatu A4, szesnastu stronom formatu A5 itd.).

    Czwórka tytułowa: 1. przedtytuł, 2. wakat lub frontyspis, 3. tytuł zasadniczy, 4. strona redakcyjna.

    Dywiz: łącznik (-), znak wewnątrzwyrazowy lub międzywyrazowy.

    Interlinia: odstęp międzywierszowy.

    Korekta: sprawdzenie zredagowanego już tekstu pod względem poprawności językowej i zaznaczenie błędów ortograficznych, interpunkcyjnych, gramatycznych i stylistycznych.

    Oprawa miękka: łączenie składek papieru w jeden blok odbywa się za pomocą nici i/lub klejenia.

    Oprawa twarda: blok książki znajduje się wewnątrz twardej okładki, grzbiet oprawy nie jest połączony z blokiem.

    Pagina żywa: wiersz nad kolumną druku zawierający prócz numeru stronicy powtórzenie tytułu dzieła, jego części lub rozdziału, a w encyklopediach i słownikach – zwykle pierwsze i ostatnie hasło strony.

    Paginacja: numeracja kolejnych stronic książki.

    Pauza: dłuższy myślnik (—) Ctr + Alt + znak minus z klawiatury numerycznej.

    Półpauza: krótszy myślnik (–) Ctr + znak minus z klawiatury numerycznej.

    Redakcja, redagowanie: nie tylko stylistyczna korekta tekstu dotycząca poprawności językowej, pisowni i interpunkcji, lecz także sprawdzenie danego materiału pod względem logicznej spójności i treści.

    Spacja: odstęp między znakami lub wyrazami.

    Strona znormalizowana: podstawowa jednostka obliczeniowa objętości tekstu (1 strona = 1800 znaków ze spacjami). Aby obliczyć, ile stron ma dokument, dzielimy liczbę znaków (Narzędzia –> statystyka wyrazów: liczba znaków ze spacjami) przez 1800.

    Szycie zeszytowe: łączenie składki metalowymi zszywkami.

    Tabulator: automatyczne wcięcie pierwszego wiersza.

    Wakat: niezadrukowana strona książki.