Jak uczyć się przez sztukę? O interdyscyplinarnej edukacji przez sztukę i twórczość - Akademia Dydaktyczna

Stereotypowy pogląd, że nauka i sztuka do siebie nie pasują̨, odchodzi w przeszłość́. Nie tylko edukacja humanistyczna współbrzmi z osiągnieciami na polu sztuki, ale także przedmioty ścisłe i artystyczne w rzeczywistości mogą̨ znakomicie się uzupełniać́. Edukacja XXI wieku jawi się jako dążenie do nabywania przez uczniów umiejętności wyszukiwania, weryfikowania, a następnie wykorzystania zastanej i szeroko dostępnej wiedzy, która jest bazą do kreatywnego zastosowania. W tym kontekście naturalne staje się połączenie nauki i sztuki dla dobra holistycznej edukacji. Dzięki mocy sztuki, która sięga do emocji i głębokich uczuć, proces edukacyjny jest skuteczny i trwały.
Jak sztuka może stać się narzędziem do nabywania i utrwalania wiedzy oraz innych umiejętności? Jak – wychodząc od dzieł sztuki polskich artystów współczesnych – wywołać temat lekcji, a następnie go rozwinąć? Jak uatrakcyjnić przebieg lekcji przez używanie cyfrowych zasobów kulturowych? Na te pytania odpowiemy podczas spotkania.
Prowadząca: dr Małgorzata Minchberg (Akademia Pedagogiki Specjalnej, Warszawa)

Socjologowie, badacze mediów i pedagodzy coraz częściej zwracają uwagę na fakt niezwykłej dominacji obrazu w kulturze, która towarzyszy człowiekowi od wczesnych lat życia. Obrazy towarzyszą nam w wielu obszarach współczesności, sprawiając jednocześnie, że komunikacja wizualna osłabia centralną do tej pory pozycję języka jako głównego medium przekazu informacji. To zjawisko staje się również zauważalne w przestrzeni edukacji szkolnej, gdzie nauczyciele funkcjonują w przestrzeniach zdominowanych przez media generujące liczne przekazy wizualne, co wymaga nowych umiejętności czytania czy interpretowania materiałów wizualnych, w tym tych tradycyjnych, takich jak fotografia czy malarstwo. Nowe media i ich popularność wymagają zatem również innych narzędzi i spojrzeń na tradycyjnie postrzegane dziedzictwo wizualne bo to uczniowie stali się „nośnikami kultury”. Ta sytuacja zachęca do zadania pytań, w jaki sposób nauczyciele mogą obecnie wykorzystywać tego typu materiały oraz jak powinno wyglądać oddziaływanie edukacyjne w procesie kształcenia na różnych poziomach, aby efektywnie motywować uczniów do twórczych postaw, samodzielności czy kreatywności. Celem edukacji w przestrzeni ekspozycji jest poszukiwanie nowych sposobów doświadczania materiałów wizualnych i prezentacja muzeum jako miejsca twórczego, gdzie kontakt z eksponatem nie powinien narzucać widzowi pewnych szablonów czy gotowej interpretacji.
Do uczestnictwa w nowym semestrze Akademii Dydaktycznej pragniemy serdecznie zaprosić przede wszystkim nauczycieli plastyki, ale i polonistów czy historyków, aby wspólnie zastanowić się nad sposobami odczytywania dziedzictwa ikonografii średniowiecznej, „klasycznego” malarstwa, fotografii czy sztuki współczesnej z perspektywy przestrzeni ekspozycji oraz obowiązującej obecnie podstawy programowej. Chcemy też pokazać, że edukacja wizualna zarówno w procesie dydaktycznym formalnym (jak i uzupełniającym – muzealnym) ma stanowić raczej podstawę do ćwiczenie pewnych umiejętności czy doświadczeń, niż samego zdobywania wiedzy. Mamy nadzieję, że ta swoista wizualna gramatyka stanowić będzie przestrzeń interdyscyplinarnej inspiracji i krytycznego spojrzenia.