Krakowianie między kulturami: Ewangelicy w Krakowie. Spotkanie z Maciejem Beldą
12.11.2025
godz.
18:00

Najważniejsze informacje
- Brak limitu osób
- Udział bezpłatny
- Brak konieczności rezerwacji
Zapraszamy do udziału w kolejnym spotkaniu z cyklu „Krakowianie między kulturami”.
Tym razem gościć będziemy Macieja Beldę, historyka, politologa, przewodnika po Krakowie i członka Parafii Ewangelicko - Augsburskiej przy Kościele św. Marcina w Krakowie, który opowie o historii zboru ewangelickiego, a także o współczesnym życiu wspólnoty.
Historia obecności ewangelików wyznania luterańskiego w Krakowie sięga połowy XVI w., a więc kilku dekad po ogłoszeniu słynnych 95 tez przez Marcina Lutra. Po trudnym dla ewangelików okresie rządów króla Zygmunta I Starego, zaczęto odprawiać w podkrakowskich miejscowościach, a następnie w Krakowie, pierwsze domowe nabożeństwa. W następnych latach nastąpił systematyczny rozwój społeczności protestanckiej w Krakowie. Tutaj ukazały się pierwsze druki ewangelickie, autorstwa m.in. Mikołaja Reja, utworzono ewangelickie gimnazjum, założono cmentarz dla wiernych i otwarto kościół przy ul. Św. Jana, zniszczony po 20 latach przez katolików. Społeczność protestancka mimo to cieszyła się względami króla Zygmunta II Augusta, który nadał jej przywilej gwarantujący prawo do publicznych nabożeństw w Krakowie.
Głównie w związku z kontrreformacją ponownie nadeszły trudne czasy dla krakowskich ewangelików. Dopiero po 1790 r. doszło do ponownego, choć powolnego rozwoju życia społecznego i duchowego protestantów Krakowie i okolicach. W 1816 r. wspólnota otrzymała decyzją Senatu Wolnego Miasta Krakowa poklasztorny Kościół św. Marcina przy ul. Grodzkiej, który po dziś dzień jest kościołem parafialnym krakowskich ewangelików.
Osoba prowadząca: Piotr Figiela
Historia obecności ewangelików wyznania luterańskiego w Krakowie sięga połowy XVI w., a więc kilku dekad po ogłoszeniu słynnych 95 tez przez Marcina Lutra. Po trudnym dla ewangelików okresie rządów króla Zygmunta I Starego, zaczęto odprawiać w podkrakowskich miejscowościach, a następnie w Krakowie, pierwsze domowe nabożeństwa. W następnych latach nastąpił systematyczny rozwój społeczności protestanckiej w Krakowie. Tutaj ukazały się pierwsze druki ewangelickie, autorstwa m.in. Mikołaja Reja, utworzono ewangelickie gimnazjum, założono cmentarz dla wiernych i otwarto kościół przy ul. Św. Jana, zniszczony po 20 latach przez katolików. Społeczność protestancka mimo to cieszyła się względami króla Zygmunta II Augusta, który nadał jej przywilej gwarantujący prawo do publicznych nabożeństw w Krakowie.
Głównie w związku z kontrreformacją ponownie nadeszły trudne czasy dla krakowskich ewangelików. Dopiero po 1790 r. doszło do ponownego, choć powolnego rozwoju życia społecznego i duchowego protestantów Krakowie i okolicach. W 1816 r. wspólnota otrzymała decyzją Senatu Wolnego Miasta Krakowa poklasztorny Kościół św. Marcina przy ul. Grodzkiej, który po dziś dzień jest kościołem parafialnym krakowskich ewangelików.
Osoba prowadząca: Piotr Figiela

Najważniejsze informacje
- Brak limitu osób
- Udział bezpłatny
- Brak konieczności rezerwacji