Krakowskie obchody święta Bożego Ciała

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, znana też potocznie pod mianem Bożego Ciała jest uroczystością obchodzoną w Kościele Katolickim w pierwszy czwartek po oktawie Zesłania Ducha Świętego. Święto ma na celu uczczenie Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Jest też ono okazją do publicznej demonstracji wiary katolickiej. W diecezji krakowskiej obowiązek obchodzenia oktawy Bożego Ciała wprowadziły statuty synodalne biskupa Nankera z 1320 roku. Pierwsza wzmianka o krakowskich obchodach Bożego Ciała pochodzi z kolei z 1347 roku. Publicznym obchodom święta Bożego Ciała towarzyszyła wyjątkowa oprawa, która w okresie baroku nabrała charakteru ulicznego teatru religijnego o bogatej symbolice. Uczestnikami procesji w Boże Ciało i w kolejne dni oktawy tego święta byli członkowie cechów rzemieślniczych, kongregacji, bractw religijnych oraz pozostali mieszczanie krakowscy. W miejskich rachunkach nie brakuje wzmianek o wydatkach na te uroczystości, które dają wyobrażenie, jak wyglądały obchody tego święta. Rozporządzenia biskupie mówią z kolei o tym, jak władze kościelne starały się zapanować nad źle postrzeganymi praktykami w czasie przebiegu uroczystości. Nie można też zapomnieć o Lajkoniku, którego geneza związana jest z krakowskimi obchodami święta Bożego Ciała.

Dr Andrzej Iwo Szoka - historyk, kierownik Centrum Interpretacji Niematerialnego Dziedzictwa Krakowa. Koordynator i uczestnik projektów związanych z ochroną, dokumentacją  i popularyzacją niematerialnego dziedzictwa kulturowego Krakowa, członek zespołu przygotowującego wniosku o wpis szopkarstwa krakowskiego na Listę UNESCO (2018). Opiekun kolekcji folkloru w Muzeum Krakowa. Autor publikacji dotyczących tradycji i ochrony niematerialnego dziedzictwa Krakowa m.in. Świat Lajkonika. Konik na świecie (2014).