Wernisaż wystawy "Sieć Wandy"

Co by się stało, gdyby bohaterki krakowskich legend – Wanda, Esterka czy Nawojka – wyrwały się ze swoich opowieści i zaczęły tworzyć nowe, alternatywne historie? Wanda, skacząc do Wisły, przekształca się w istotę wodną, która nie godzi się na dalsze niszczenie rzek. Jako strażniczka i duch Wisły, tka sieci – nie tylko te materialne, ale i narracyjne, łączące przeszłość z teraźniejszością i snując wizje przyszłości.

Wystawa "Sieć Wandy" to przestrzeń eksperymentowania z legendami, ich udziwniania i reinterpretacji. Zastanawiania się nad wpływem opowieści na nasze życie – zarówno w wymiarze historycznym, jak i osobistym. Punktem wyjścia jest refleksja nad mechanizmami budowania historii, w tym naszych własnych biografii oraz nad związkiem pomiędzy dziedzictwem legend a naszą codziennością. W naszej interpretacji Wanda nie jest tragiczną ofiarą, lecz istotą wodną – rusałką powracającą do swojego naturalnego środowiska. Jej skok do Wisły staje się aktem wyzwolenia, odrzuceniem patriarchalnych norm i wyborem wolności. Wanda jako strażniczka Wisły staje się symbolem odrodzenia, siły natury oraz harmonii z otoczeniem. Rzeka i woda są równorzędnymi bohaterkami wystawy – stawiają pytania o nasze relacje z naturą, krajobrazem i dziedzictwem środowiskowym. Sieć, którą tka Wanda, jest zarówno materialnym obiektem, jak i metaforą wspólnoty, współpracy i solidarności. Splata ona inne bohaterki wystawy: Esterkę - strażniczkę różnorodności i otwartości, Nawojkę - reprezentantkę naszego nieustannego poszukiwania wiedzy, Kucharkę z Krzysztoforów - pokazującą jak skarby mogą zmienić się w śmieci.

Instalacje artystyczne będą współtworzone przez osoby odwiedzające, zarówno w trakcie warsztatów, jak i podczas indywidualnego zwiedzania. Odbiorcy będą mogli dodać kawałek tkaniny, zapisać słowa, wyszyć symbol lub spleść materiał – tworząc wspólne dzieło, które symbolizuje pamięć, troskę i siłę wspólnoty połączonej mimo różnic wieku czy płci dzielących odwiedzających. Przestrzeń stanie się dynamicznym, otwartym dziełem – zgodnie z ideą Umberta Eco – która nieustannie się rozwija i zaprasza do współtworzenia. Instalacja będzie także gestem odpowiedzialności za środowisko - uwrażliwiające na kwestie ekologiczne i unaoczniające nierozerwalne relacje między człowiekiem a naturą.

Kuratorka: Agata Kokoryn
Koordynatorka: Patrycja Chlebus–Grudzień
Konsultacja kuratorska: Marta Grabowska

Artystka: Mo Tomaszewska - Artystka wizualna, performerka, hydrofeministka. Absolwentka Wydziału Form Przemysłowych (MA 2018) i Wydziału Intermediów (MA 2022) Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Studiowała malarstwo i historię sztuki w School of Fine Art, History of Art and Cultural Studies, University of Leeds w Anglii (2014). Uczestniczka KEM School (2024). Absolwentka rocznego kursu teatru dokumentalnego Teatr na faktach w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego (2023–24). Jej twórczość koncentruje się na sztuce performance i artywizmie, podejmując tematy nierówności społecznych, praw człowieka i ekologii. Rzeka Biała w kolektywie Siostry Rzeki. W 2022 roku zrealizowała projekt Serce oddaję Rzece – samotny, miesięczny protest-performance kajakiem Wisłą do Bałtyku, będący wyrazem sprzeciwu wobec degradacji królowej polskich rzekCo by się stało, gdyby bohaterki krakowskich legend – Wanda, Esterka czy Nawojka – wyrwały się ze swoich opowieści i zaczęły tworzyć nowe, alternatywne historie? Wanda, skacząc do Wisły, przekształca się w istotę wodną, która nie godzi się na dalsze niszczenie rzek. Jako strażniczka i duch Wisły, tka sieci – nie tylko te materialne, ale i narracyjne, łączące przeszłość z teraźniejszością i snując wizje przyszłości.