„Ku Pamięci” Marianna Stuhr

Marianna, córka Jerzego, w ostatnich miesiącach życia swojego ojca stworzyła cykl kilkunastu prac malarskich, nadając im wspólny tytuł KU PAMIĘCI. Wykonanie tej serii obrazów wiązało się z osobistymi doświadczeniami i trudną sytuacją rodzinną artystki. Poszukując ujścia dla swoich intymnych przeżyć, pogłębionych bólem utraty kontaktu intelektualnego z ojcem, zanurzyła się w proces poznawania pojęć i zjawisk z dziedziny neurobiologii. Swoją pracę określiła jako „wyzwanie plastycznego badania koncepcji pamięci, sposobów jej powstawania, czynników ją zakłócających i ostatecznie jej zaniku”. Obrazy stały się żywą interpretacją procesów pamięci zachodzących w zakamarkach ludzkiego umysłu. Artystka z niezwykłą delikatnością i autentycznością przełożyła na język sztuki malarskiej swoje bolesne doświadczenia, melancholię i refleksje wynikające z zanikającej komunikacji z najbliższa osobą. Jej słowa pozwalają odczytać zamknięty w obrazach indywidualny, a jednocześnie uniwersalny rys ludzkiej kondycji:

„wizualizacja procesów biologicznych, jakie zachodzą w najskrytszych zakamarkach naszych umysłów, pozwoliła mi odnaleźć spokój i dystans wobec wyzwań, jakie przynosiło życie. Zgłębianie tajników procesów pamięciowych, obserwacja maluteńkich, kruchych komórek nerwowych, wibrujących na szkiełku mikroskopu w rytmicznym splątaniu z siecią neuronową, walczących o nawiązanie każdego, najmniejszego choćby połączenia, ujawnia niezwykłą tajemnicę i piękno natury na jej najbardziej molekularnym poziomie. Tu zakodowana jest prawda ‒ termin w sztukach wizualnych chyba najważniejszy. Skupiam się na dochodzeniu do niej poprzez proces twórczy, starając się zachować pełną autentyczność, której znaczenie było dla mojego ojca fundamentalnym wyznacznikiem jakości sztuki, niezależnie od jej dziedziny”.

Ostatecznie w swoich twórczych poszukiwaniach córka – artystka malarka odnalazła dojrzałe połączenie artystycznej więzi z ojcem – artystą teatru, połączenie, którym jest prawda w sztuce. Prawda pozwalająca twórcy i odbiorcy dostrzec piękno, którym obdarzyła człowieka natura, a w efekcie – zaznać ukojenia. Obcując z obrazami Marianny Stuhr, z ich ekspresyjną formą, kolorami, symboliką, dotykamy strefy własnych emocji, relacji, egzystencjalnych dociekań i nie pozostajemy na nie obojętni.

MARIANNA STUHR – artystka wizualna specjalizująca się w malarstwie i rysunku. Jej prace charakteryzują się subtelnością, finezją i wyrafinowanymi poszukiwaniami formalnymi. Korzysta z klasycznych technik malarskich, takich jak olej, akryl i akwarela, ale także eksperymentuje z różnymi technikami graficznymi. Ceniona za ekspresyjną i symboliczną sztukę. Jej malarstwo dotyka strefy ludzkich emocji, relacji i egzystencjalnych dociekań. Tworzy także zupełnie abstrakcyjne formy i kompozycje. Dla artystki malowanie staje się aktem medytacji, a samo malarstwo przybiera formę narracji i interpretacji tego indywidualnego uczucia.

Uznawana jest za jedną z najciekawszych polskich artystek swojego pokolenia.

Marianna Stuhr jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (doktorat). Obecnie mieszka i pracuje w okolicach Frankfurtu nad Menem. Laureatka licznych stypendiów i nagród w konkursach artystycznych, m.in. stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fundacji Kościuszkowskiej, Narodowego Centrum Kultury. Jej prace znalazły się w zbiorach Fondazione Italo-Svedese w Wenecji, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Quadriennale Drzeworytu Polskiego w Olsztynie, Stowarzyszenia Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, University of Connceticut w Connecticut, USA, Real Stories Gallery – Fundacja „Arts for Humanity” w Durbanie (RPA).